Geneesmiddelen en medicijnen voor de behandeling van chronische prostatitis

Ondanks het feit dat het probleem van ontsteking van de prostaatklier wordt erkend als het ernstigste voor de mannelijke bevolking, maken medicijnen en medicijnen voor de behandeling van chronische prostatitis het mogelijk om snel van dit probleem af te komen. Het is de moeite waard om de soorten medicijnen in meer detail te begrijpen.

Soorten medicijnen voor chronische prostatitis

Apotheken bieden het volgende assortiment medicijnen:

1. Orale middelen.Deze omvatten tabletten en capsules. Ze verschillen alleen van elkaar doordat deze een gelatine-omhulsel hebben, waarin het medicijn in poedervorm zit, en de tabletten worden gekenmerkt door een dichte consistentie. Beide geneesmiddelen worden vóór, tijdens of na de maaltijd ingenomen. Sommige medicijnen moeten met water worden ingenomen.
2. Injecties of oplossingen voor injecties.Geneesmiddelen die worden gebruikt voor chronische prostatitis worden zowel intramusculair als intraveneus toegediend. Dit garandeert een onmiddellijke werking van het product.
3. Kaarsen.Ze worden in een behandelingskuur van 5 tot 10 dagen ingenomen en hebben ook een groot aantal positieve effecten. Deze omvatten pijnstillende, antibacteriële en ontstekingsremmende effecten. Zetpillen worden alleen toegediend als de patiënt op zijn zij ligt; in deze positie moet u na het inbrengen van de zetpil nog eens 30 minuten blijven liggen. Gedurende deze tijd hebben alle stoffen de tijd om te worden opgenomen en geassimileerd.
4. Instillaties.Deze behandelmethode wordt zelden gebruikt, en in de regel alleen als de patiënt zich in een ziekenhuis bevindt. Het geneesmiddel wordt met behulp van een katheter rechtstreeks in de urethra geïnjecteerd en daarom wordt deze procedure alleen door ervaren medisch personeel uitgevoerd.
5. Microclysters.Artsen beschouwen de gepresenteerde remedie niet als een volwaardig medicijn voor behandeling, maar als een preventiemethode. Microclysters bevatten kruidenafkooksels die een ontstekingsremmende werking hebben.

Deze medicijnen voor chronische prostatitis worden als de belangrijkste onder de medicijnen beschouwd.

Daarnaast is er een andere classificatie van medicijnen:

1. Etiotroop.Deze categorie geneesmiddelen bestrijdt infecties, die als de belangrijkste oorzaak van de ziekte worden beschouwd.
2. Pathogenetisch.Verminder congestie in de klier en onderdruk ontstekingen.
3. Symptomatisch.Ze worden uitsluitend gebruikt om ongemak tijdens ziekte te bestrijden.

Spierverslappers

Ontworpen om de verhoogde spiertonus te verlichten. Het is onmogelijk om prostatitis met hun hulp volledig te genezen, ze worden uitsluitend als aanvullend middel gebruikt.

Tijdens de therapie worden medicijnen voorgeschreven om de microcirculatie van bloed in de prostaatklier te verbeteren.

Alfablokkers

Alfablokkers worden gebruikt als een man ongemak ervaart bij het plassen. Dit probleem komt vaak voor in situaties waarin een jonge man aan prostatitis lijdt; hij voelt vaak de drang om te urineren, maar kan zichzelf niet ontlasten. Alleen in dit geval worden alfablokkers voorgeschreven.

Deze medicijnen hebben een groot aantal goede recensies en worden vaak aanbevolen voor gebruik door artsen.

Er wordt aangenomen dat het voor een blijvend resultaat noodzakelijk is om deze medicijnen minimaal 6-12 maanden te gebruiken. Het stoppen van de behandeling onmiddellijk nadat de symptomen zijn verdwenen, verhoogt het risico op exacerbaties.

Antibiotica

Antibiotica zijn bedoeld om de oorzaak van prostatitis te elimineren, maar hun keuze moet op verantwoorde wijze worden benaderd. Niet alle antibiotica kunnen de oorzaak van de ziekte snel en volledig elimineren.

Er zijn de volgende groepen antibiotica:

1. Cefalosporinen.Ze worden gebruikt voor parenterale werking en hebben een breed scala aan toepassingen.
2. Macroliden.Ze verschillen doordat ze niet-toxisch zijn en de darmmicroflora niet beïnvloeden. Dringt goed door in het prostaatweefsel. Het zijn reserve-antibiotica en worden daarom uitsluitend gebruikt als andere groepen medicijnen niet hebben gewerkt.
3. Penicillines.Ze onderscheiden zich door hun vrij lage kosten, handige administratievorm en hoge efficiëntie. In de regel worden ze gebruikt bij intolerantie voor fluorochinolonen of bij chronische ziekten van meerdere organen.
4. Fluorochinolonen.Ze hebben bewezen effectiviteit en worden goed opgenomen in het prostaatweefsel.
5. Tetracyclines.Ze hebben negatieve eigenschappen, waaronder een negatief effect op het spijsverteringskanaal.

Ontstekingsremmende medicijnen

Prostatitis is een ontsteking in de prostaat die zal verergeren als deze niet wordt behandeld. Als u ontstekingen verlicht, kan dit helpen bij het wegwerken van de onaangename symptomen van de ziekte.

Het is belangrijk om te onthouden dat het gebruik van elk medicijn en de dosering ervan door de arts moeten worden aangepast op basis van de toestand en symptomen van de patiënt.

Steroïde

Steroïdgeneesmiddelen worden alleen gebruikt als niet-steroïde behandeling niet helpt.

Het is belangrijk op te merken dat steroïde medicijnen het immuunsysteem aanzienlijk onderdrukken en daarom niet kunnen worden voorgeschreven als de patiënt HIV of een andere immunodeficiëntie heeft.

Niet-steroïde

Niet-steroïde geneesmiddelen hebben weinig bijwerkingen en zijn zeer effectief.

Het is belangrijk om te begrijpen dat het wordt aanbevolen om ze uitsluitend tijdens de acute periode van de ziekte te gebruiken, binnen een periode van 5 tot 7 dagen, en niet meer.

Voorzichtigheid is geboden als de patiënt een exacerbatie van gastro-intestinale aandoeningen heeft.

Lokale remedies

Lokale remedies zijn een categorie medicijnen die vooral vaak worden gebruikt bij prostaatdisfunctie. Bij de acute vorm van prostatitis worden zalven en zetpillen het vaakst gebruikt, en bij de chronische vorm van de ziekte worden de volgende stoffen voorgeschreven:

1. Een medicijn op basis van prostaatextract verbetert de urine-uitscheiding en heeft ook een positief effect op metabolische processen in het lichaam.
2. Morfolinium-methyl-triazolyl-thioacetaat. Verbetert regeneratieprocessen in de prostaatklier.
3. Propolis. Versterkt het immuunsysteem, vermindert ontstekingen. Het is een natuurlijk bijenteeltproduct.
4. Ammonium bitumineus sulfonaat. Heeft een lokale ontstekingsremmende en pijnstillende werking.
5. Kaarsen op basis van propolis bevatten echter ook andere toevoegingen: was, honing en koninginnengelei.
6. Duindoornolie. Je moet er voorzichtig mee zijn, omdat het product in sommige gevallen een onaangename reactie kan veroorzaken in de vorm van een branderig gevoel in de endeldarm. Heeft een verhoogd ontstekingsremmend effect.
7. In de categorie zalven is er een product op basis van kamfer, dat wordt voorgeschreven voor de uitstroom van urine en afscheidingen. Het wordt rectaal toegediend met behulp van een applicator.
8. We mogen zetpillen niet vergeten, die niet alleen worden voorgeschreven voor het chronische beloop van de ziekte, maar ook na een operatie.

Principes van een goede medicamenteuze behandeling

Allereerst is het beter om uw eigen gezondheid toe te vertrouwen aan een arts die u zal helpen bij het plannen van uw behandeling. Dit betekent niet noodzakelijkerwijs dat therapie duur zal zijn; integendeel, goed geselecteerde goedkope medicijnen zullen niet minder effectief zijn dan dure medicijnen.

De principes van een goede behandeling zijn als volgt:

1. Eerst worden onderzoeken uitgevoerd, waarbij moet worden uitgezocht welk type microflora prostatitis veroorzaakt.
2. Er wordt onderzoek gedaan naar de gevoeligheid voor bepaalde groepen medicijnen. Een goed geselecteerd medicijn is al de helft van het succes van de behandeling.
3. Voor het verdere verloop van de behandeling wordt niet alleen de meest effectieve, maar ook de veiligste remedie geselecteerd.
4. Op basis van de tests, evenals de kenmerken van het lichaam van de patiënt, worden de behandelingsmethode en de dosering geselecteerd. Het wordt ten strengste afgeraden om zelf medicijnen voor te schrijven, vooral als het om zetpillen gaat.
5. Zodra de cursus is voorgeschreven, moet deze op dezelfde dag beginnen. De cursus wordt gekozen in overeenstemming met het welzijn van de patiënt en moet strikt worden gevolgd. Afwijkingen van het medicatieregime zijn verboden omdat ze de voortgang kunnen vertragen of zelfs een omgekeerd proces kunnen veroorzaken.
6. Tijdens de behandeling mag u ook niet vergeten dat u tijdig onderzoeken en tests moet uitvoeren. Dit is alleen nodig om de dynamiek van de ziekte te kunnen observeren en de medicatie-inname aan te passen.

We mogen niet vergeten dat de snelste resultaten alleen kunnen worden bereikt als een complexe behandeling wordt gebruikt. De cursus moet ook speciale massages of baden omvatten.

Het is belangrijk op te merken dat het zelfstandig uitvoeren van massages, met behulp van video-tutorials of geschreven handleidingen, categorisch niet wordt aanbevolen, omdat dit in de meeste gevallen de toestand van de patiënt alleen maar verergert. Massages moeten worden uitgevoerd door specialisten.

Het regime en de duur van de behandeling zullen uitsluitend afhangen van het lichaam van de individuele patiënt. Het wordt echter in ieder geval aanbevolen om de behandeling zo snel mogelijk te starten, voordat de ziekte actief begint te vorderen.

Tijdens het behandelingsproces mogen we ook niet vergeten dat we naast de complexe behandeling ook niet-medicamenteuze therapiemethoden moeten onthouden. Deze omvatten goede voeding en lichaamsbeweging. Er zijn ook fysiotherapeutische procedures en prostaatmassage, zonder welke de behandeling niet als compleet kan worden beschouwd.

De volgende aanbevelingen moeten ook worden opgevolgd:

1. Pas op voor onderkoeling, vooral van de voeten, onderrug, scrotum en penis.
2. Vermijd hoge temperaturen, omdat deze de verspreiding van infecties en bacteriën door het lichaam kunnen versnellen.
3. Stop met alcohol en roken.
4. Zorg voor een goed dieet. Het dieet moet evenwichtig en gezond zijn.

Contra-indicaties voor medicamenteuze behandeling

Er zijn een aantal contra-indicaties voor medicamenteuze behandeling waarmee rekening moet worden gehouden bij het kiezen van de behandeling en die aan de arts moeten worden gemeld.

1. Antibiotica-intolerantie.Elk organisme heeft zijn eigen kenmerken, en als iemand uit de omgeving een bepaald antibioticum rustig tolereert, betekent dit niet dat uw lichaam op dezelfde manier zal reageren.
2. Gelijktijdige ziekten.Deze omvatten lever- en nierziekten, evenals diabetes. Bij dergelijke ziekten moet u bijzonder voorzichtig zijn bij het kiezen van het juiste medicijn.
3. Allergische reacties.Tijdens de tests moet worden gecontroleerd of het medicijn een allergische reactie veroorzaakt. Als dat wel het geval is, kan de toestand van de patiënt alleen maar verslechteren. Het is noodzakelijk om aandacht te besteden aan het feit dat een allergische reactie niet alleen op één medicijn kan optreden, maar ook op verschillende klassen stoffen.
4. Het is ook belangrijk om tijdens verschillende behandelingskuren van medicatie te wisselen.Als het medicijn de vorige keer heeft geholpen, moet het deze keer worden vervangen door een ander medicijn, anders is de behandeling mogelijk niet effectief genoeg.

Fysiotherapie heeft ook bepaalde contra-indicaties waaraan moet worden voldaan:

• epilepsie;
• hoge lichaamstemperatuur, boven de 38, indien vergezeld van koorts;
• nierfalen;
• hart-en vaatziekten;
• stoornissen in het functioneren van het ademhalingssysteem;
• de aanwezigheid van kwaadaardige tumoren - dit kan leiden tot een versnelde groei van kankercellen en vervolgens tot een verslechtering van het welzijn van de patiënt;
• bloedarmoede of neiging tot bloeden.

Fysiotherapie kan alleen worden uitgevoerd als de ziekte zich in een chronisch stadium bevindt en er geen etterende afscheiding is.

Bij deze vorm van prostatitis mag dit niet afzonderlijk voorkomen, maar gelijktijdig met moderne medicamenteuze behandeling.