Chronische prostatitis is een ernstige ziekte die optreedt met periodieke exacerbaties, waarvoor een langdurige complexe behandeling vereist is. Ontoereikende therapie of de afwezigheid ervan leidt tot de ontwikkeling van verschillende complicaties, waaronder calculeuze prostatitis, een van de meest ernstige vormen van de ziekte. Calculous prostatitis ontwikkelt zich van indolente congestieve prostatitis en wordt gediagnosticeerd bij mannen ouder dan 65 jaar.
Berekende prostatitis
Elke vorm van prostatitis wordt gekenmerkt door een ontsteking in de prostaatklier, die in acute of chronische vorm kan voorkomen. Calculous prostatitis is een vorm van ontsteking die wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van stenen (stenen) in de zaadleider van de prostaat.
Chronische calculeuze prostatitis is een zeldzame gecompliceerde ontsteking van de prostaatklier. Het wordt voorafgegaan door vele jaren van inadequate therapie voor chronische congestieve prostatitis of prostaatadenoom.
In de meeste gevallen wordt een complicatie gevonden bij mannen die prostatitis alleen probeerden te behandelen of de aanbevelingen van de behandelende arts niet opvolgden. Onderbreking van het verloop van de therapie naar believen, gebrek aan complexe behandeling of onafhankelijke ongecontroleerde inname van geneesmiddelen leiden tot de ontwikkeling van complicaties. Heel vaak ontwikkelt de calculeuze vorm van ontsteking van de prostaatklier zich tegen de achtergrond van gelijktijdige pathologieën van de nieren en het urinewegstelsel.
De vorming van stenen in de prostaatklier kan te wijten zijn aan twee factoren. De eerste hiervan is urolithiasis. In dit geval spreken ze van secundaire of valse stenen die zich niet in de prostaat vormen, maar er langs een neerwaarts pad samen met urine in migreren. Dit gebeurt tegen de achtergrond van een schending van het urinestelsel en als gevolg van een afname van de tonus van de prostaat, die de omgekeerde reflux van urine veroorzaakt met fragmenten van stenen.
Primaire of echte stenen worden direct in de prostaat gevormd. Dit komt door een chronische schending van het trofisme van het orgel. Tegelijkertijd hopen zouten en fosfaten zich op in de prostaat, die, tegen de achtergrond van verdikking van de afscheiding van de klier, dichte zoutafzettingen vormt - stenen.
Calculeuze prostatitis treedt niet onmiddellijk op. Dit is meestal een gevolg van het niet behandelen van chronische ontsteking van de prostaat.
Redenen voor de ontwikkeling van de ziekte
De ontwikkeling van calculous prostatitis is te wijten aan een langdurige disfunctie van de prostaatklier of bijkomende ziekten van het mannelijke genitale gebied. Factoren die de ontwikkeling van deze vorm van de ziekte veroorzaken, kunnen zijn:
- congestieve prostatitis met een chronisch beloop;
- chronische infectieuze prostatitis;
- BPH;
- kwaadaardige neoplasmata in het lichaam;
- urolithiasis ziekte;
- verstoring van de nieren.
De structuur van de stenen kan organisch en anorganisch zijn, hun diameter is zelden groter dan 4 mm. De organische structuur van de stenen is te wijten aan de stagnatie van het prostaatgeheim, dergelijke stenen worden direct in het geheim van de prostaat gevormd.
Anorganische stenen komen de prostaat binnen als gevolg van urethro-prostaatreflux. Dit fenomeen wordt waargenomen wanneer de tonus van de prostaatklier verzwakt is en bestaat uit de reflux van urine uit de urethra in de kanalen van de prostaat. Als gevolg hiervan worden dichte stenen gevormd, bestaande uit zouten en fosfaten, die met de urine uit het lichaam worden uitgescheiden.
Onder de factoren die predisponeren voor de ontwikkeling van calculeuze prostatitis, is er een schending van de levensstijl tegen de achtergrond van chronische ontsteking in de prostaat. Dit omvat een onevenwichtig dieet dat rijk is aan vet en zwaar voedsel, het ontbreken van een regelmatig seksueel leven.
Calculous prostatitis wordt gediagnosticeerd bij mannen die al meer dan 10 jaar met chronische prostatitis leven. In veel opzichten wordt de ontwikkeling van deze vorm van de ziekte geassocieerd met een onjuiste of vroegtijdige behandeling van een traag ontstekingsproces.
Urolithiasis verhoogt de kans op calculous prostatitis.
Symptomen van de ziekte
Symptomen en behandeling van chronische calculeuze prostatitis verschillen niet veel van tekenen van ontsteking tegen de achtergrond van congestie in de bekkenorganen. Klachten van patiënten zijn onder meer:
- frequente drang om te plassen;
- zwaar gevoel in het rectum;
- pijn na het plassen;
- verzwakking van de potentie;
- ejaculatiestoornissen;
- bloed in urine en sperma.
Het is de aanwezigheid van bloed in de urine of zaadvloeistof die het mogelijk maakt om de calculeuze vorm van de ziekte te vermoeden vóór een bezoek aan de dokter. Op het moment van spanning van de overeenkomstige spieren, tijdens ejaculatie of plassen, bewegen de stenen en beschadigen de weefsels van de prostaatklier. Als gevolg hiervan wordt bloed in de urine gevonden.
In de regel gaat de calculeuze vorm van prostatitis altijd gepaard met een schending van de seksuele functie. Dit kan zich manifesteren als een verzwakking van de potentie en problemen met de ejaculatie. Mannen klagen vaak over de onmogelijkheid om tijdens de geslachtsgemeenschap een climax te bereiken.
In sommige gevallen kan calculous prostatitis echter asymptomatisch zijn. Dit wordt waargenomen bij de vorming van kleine stenen.
Een onderscheidend kenmerk van deze vorm van prostatitis is de aanwezigheid van bloed in de urine.
Diagnose van de ziekte
Diagnose van calculeuze prostatitis wordt uitgevoerd op basis van dezelfde onderzoeken die chronische ontsteking onthullen.
Om een diagnose te stellen, moet u de volgende onderzoeken ondergaan:
- rectale palpatie van de prostaat;
- Echografie of TRUS;
- MRI;
- analyse van prostaatsecretie.
Tijdens rectale palpatie van het orgel voelt de arts duidelijk de heterogeniteit van de prostaatklier, die zich manifesteert door de aanwezigheid van knobbeltjes en depressies in het orgel. Als de stenen groot zijn, zijn ze duidelijk voelbaar bij palpatie. Ook kan prostaatmassage in aanwezigheid van stenen pijnlijk zijn en gepaard gaan met het vrijkomen van bloed na manipulatie, wat te wijten is aan schade aan de weefsels van het orgel door de aanwezigheid van dichte zoutafzettingen.
Op echografie of TRUS onderscheiden stenen zich door verhoogde echogeniciteit. Met een dergelijk onderzoek kunt u de locatie van de stenen, hun grootte, contouren en zelfs structuur nauwkeurig beoordelen.
Bovendien kan echografie van de nieren en urethrografie nodig zijn om de secundaire aard van de vorming van stenen tegen de achtergrond van ziekten van het urinewegstelsel uit te sluiten.
Op echografie zijn de aanwezigheid van stenen, hun locatie en grootte goed bepaald.
Principe van behandeling
Behandeling van calculeuze prostatitis is een lang proces. Therapie is gericht op het stoppen van ontstekingen, het verlichten van symptomen, het vernietigen van stenen en het voorkomen van hun hervorming. In de regel duurt de behandeling minimaal een maand.
Behandeling van calculous prostatitis begint met symptomatische therapie, die is gebaseerd op het gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, antibiotica en alfablokkers. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen verlichten pijn en verbeteren het welzijn. Antibacteriële therapie wordt alleen uitgevoerd als zich calculeuze prostatitis ontwikkelt tegen de achtergrond van infectieuze ontsteking in de prostaat en pathogene micro-organismen tijdens het onderzoek worden gedetecteerd. Preparaten van de groep van alfablokkers zijn geïndiceerd voor de ontwikkeling van plasstoornissen. Deze medicijnen ontspannen de blaas en maken het plassen gemakkelijker.
Een belangrijke rol bij de behandeling van calculeuze prostatitis wordt gegeven aan fysiotherapie, gericht op het verbeteren van het trofisme van de prostaat. Elektroforese, magnetotherapie, schokgolftherapie worden beoefend.
Als de stenen groot zijn, is het mogelijk om een operatie uit te voeren om ze te verwijderen. Meestal worden minimaal invasieve methoden en laserchirurgie gebruikt.
Middelgrote stenen worden met succes verpletterd door een laser. Deze procedure wordt poliklinisch uitgevoerd, is absoluut pijnloos en duurt niet langer dan 20 minuten. Als er meerdere stenen zijn, wordt een procedure voorgeschreven.
Bij calculeuze prostatitis is prostaatmassage verboden, omdat dit leidt tot schade aan de weefsels van het orgel wanneer de stenen in beweging komen.
Hoe calculeuze prostatitis te genezen - het hangt af van de grootte van de stenen en de symptomen van de ziekte. Bij kleine steentjes wordt met behulp van medicijnen en fysiotherapie behandeld, onder meer gericht op het breken van stenen. Grote stenen worden operatief verwijderd. De operatie wordt uitgevoerd onder narcose.
Mogelijke complicaties
Calculeuze prostatitis is gevaarlijk met het risico op het ontwikkelen van een abces in de prostaatklier. Een dergelijke complicatie vereist onmiddellijke ziekenhuisopname en chirurgische ingreep, anders kan het abces vanzelf openen, wat leidt tot de ontwikkeling van sepsis.
Het ontbreken van adequate en tijdige therapie kan leiden tot de ontwikkeling van paraproctitis. Deze ziekte wordt gekenmerkt door een ontsteking van het onderhuidse weefsel dat het rectum omringt. Purulente ontsteking kan gevaarlijke gevolgen hebben, tot sepsis en infectie van het hele organisme.
Een van de meest voorkomende complicaties bij het ontbreken van tijdige behandeling van calculeuze prostatitis is erectiestoornis. Vaak leidt de aanwezigheid van stenen in de prostaat tot onvruchtbaarheid.
De kans op complicaties wordt bepaald tijdens het onderzoek en de diagnose. Bovendien krijgt de patiënt tijdens de behandeling van calculeuze prostatitis regelmatig echografie en prostaatsecretie-analyse om de effectiviteit van het gekozen behandelingsregime te beoordelen.
Het meest voorkomende gevolg is een schending van de potentie.
Ziektepreventie
Ondanks het feit dat calculeuze prostatitis te genezen is, waarschuwt de behandelend arts altijd voor het risico van herhaling van stenen. Om dit te voorkomen, moet een man enkele aanbevelingen opvolgen.
Preventie van herhaling van de ziekte wordt teruggebracht tot een uitgebalanceerd dieet, regelmatige seksuele activiteit. Vette en pittige voedingsmiddelen die de werking van de urinewegen negatief beïnvloeden, moeten worden vermeden. Zorg ervoor dat u slechte gewoonten opgeeft en regelmatig beweegt om stagnatie van bloed en lymfe in de bekkenorganen te voorkomen.
Aangezien calculeuze prostatitis meestal een complicatie is van chronische prostatitis, wordt de specifieke preventie van de ziekte beperkt tot de tijdige behandeling van ontsteking van de prostaat. U dient de aanbevelingen van de arts op te volgen en prostatitis niet alleen te behandelen.
Heel vaak besteden mannen die met deze ziekte worden geconfronteerd niet voldoende aandacht aan de symptomen, in de hoop dat het ongemak vanzelf overgaat. Dientengevolge wordt prostatitis niet behandeld en kan het gedurende vele jaren in een latente vorm doorgaan, waarbij het zich periodiek manifesteert met exacerbaties. Het is belangrijk om te begrijpen dat een tijdig bezoek aan een arts en adequate therapie de ziekte binnen enkele maanden zal verlichten.
Een andere veelgemaakte fout die leidt tot de ontwikkeling van calculous prostatitis is het stoppen van de behandeling van chronische ontstekingen bij de eerste verbetering. Hierdoor blijft de ziekte onbehandeld en zal deze zeker voelbaar worden wanneer de immuniteit wordt verminderd.
Om de vorming van stenen in de prostaat te voorkomen, moet u zich dus aan enkele regels houden:
- raadpleeg tijdig een arts;
- volg strikt de instructies van een specialist;
- laat de ziekte niet zijn gang gaan.
Elke man die prostatitis heeft gehad, moet jaarlijks een onderzoek door een uroloog ondergaan.